ಬುದುಕಾದಾಗ ಸರಳ
ಸೇವೆಯಾದಾಗ ಸಂಬಳ 
ನ೦ಬಿಕೆಯಾಗದಾಗ  ವಿರಳ

ಕಳೆವುದಾಗ ಕರ್ಮದ ಉಪಟಳ

ತಿಳಿಯಾದ ಕೊಳ
ತಿಳಿದಷ್ಟು ಆಳ
ನಿಂತಾಗ ನಿನ್ನ ತಳಮಳ
ತೇಲುವ ಪರಿ ಬಲು ಸರಳ  

ಹೊಳೆಯುವ ಮುತ್ತು
ಕದಿಯಲಾರದ ಸೊತ್ತು
ಕೇಳಿದಾಗ ಗಮ್ಮತ್ತು
ನಮಪ್ಪನ ವಿದ್ವತು 

ಉಸಿರಿಗೆ ಬೆರೆತ ನಿನ್ನ್ಹೆಸರು
ಉಸಿರಿರುವರೆಗು ಹಸಿರು
ಕಣ್ಗಳಲಿ ಬೆರೆತ ಕಣ್ಣು
ನಾನಗುವವರೆಗೂ ಹಣ್ಣು

ಕೆಂಡವೇ? ಕೋಮಲವೇ?
ಬಿಸಿಯುಸಿರೆ ? ನಿಟ್ಟುಸಿರೇ?
ಶೀತಲವೇ? ಅಗ್ನಿ ಜ್ವಾಲೆಯೇ?
ಬಯಕೆಯೇ? ಬದುಕಿನ ಆಸರೆಯೇ ?

ನಲ್ಮೆಯ ನಿನ್ನೀನೋಟ
ಮನ ಕದಡಿದ ಮಾಟ
ಅಹುದೇ ಇವೆಲ್ಲ ದಿಟ ?
ಇಲ್ಲ ಬರೀ  ಎನ್ನ ಮನದ ಆಟ ?
 

   

ಬರಬರ ಬಳುಕಿ
ತರತರ ತಳುಕಿ
ಹೊರಧರ್ರ್ಮವ ಹೊಸಕಿ
ಒಳಧನಿಯ ಹಿಸುಕಿ
ಸುಗಂಧ ಸೌಧ ಕಟ್ಟಿದರೆ
ಒಳನಾತ ಒರಬಾರದೆ?   

ಇರುಳ ನಡೆಗೆ ಬೆಳಕಾಗು ನೀ
ಕರುಳ ಉರಿಗೆ ತಂಪಾಗು ನೀ
ಮರುಳ ಮತಿಯ ಮರೆಮಾಡು ನೀ
ಮಂಗಳ ಮನದಿ ಮನೆಮಾಡು ನೀ 

ಚಿತ್ತವಾಗಲಿ ಚಿತ್ತಾರ
ಸತ್ಯದೊಚನೆಯೇ ಅದರ ಶೃಂಗಾರ
ಮಿಥ್ಯಾಲಾಪ ತರುವ ವಿಕಾರ
ಸತ್ಚಿತ್ತವಲ್ಲವೇ ನಿನ್ನ ಸಾಕಾರ

ಗುಣಾವಗುಣಗಳ ಮಣಮಣ
ಜೀವನ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇದ್ಯಾವ ತೃಣ
ತಾಮಸ ಕರಗಿ, ನಲ್ಮೆಯಾದಾಗ ನಿಜಗುಣ
ಅನುದಿನವು ಸಂತಸದ ದಿಬ್ಬಣ
 

ಜೋಡಣೆಯ ನಂಟು
ತಂಟೆ ತಕರಾರಿನ ನಂಟು
ಗುಪ್ತವಾಗಿರುವ ಗಂಟು
ಉಳಿದ ಮಾತು ನೂರೆಂಟು